Filmpje: Cees Marbus over topsport en topsport

Cees Marbus was in de negentiger jaren voetballer bij onder andere Go Ahead Eagles. Hij heeft de promotie van het eerste elftal naar de eredividie meegemaakt.

Cees twijfelt of voetbal (in de negentiger jaren) wel topsport is (was). Als voorbeeld geeft hij Christian en Alexander Selk. Deze twee broers waren geruime tijd twee Nederlandse topturners. Net als Cees woonden zij in Deventer en Cees had regelmatig contact met hen.

Cees Marbus ziet een enorm verschil in sportbeleving en de mate waarin je moet leven voor de sport om uit te blinken. Cees ging met zijn team 'na 90 minuten tegen een bal trappen' een biertje drinken in het spelershome. De gebroeders Selk trainden zich iedere dag weer suf in de gymzaal om hun talent maximaal te benutten.

Sportclubs / werkgevers die zich bekommeren om de toekomst van hun werknemers

Cees Marbus heeft naar eigen zeggen veel profijt gehad van het feit dat hij bij Go Ahead Eagles altijd goed begeleid is. Hij noemt als voorbeelden vrij krijgen van de clubarts als er examens aankomen en gesprekken voeren over wat ga je doen ná je voetbalcarrière. Cees heeft heel wat collega's gezien die hun school niet hebben afgemaakt omdat de werkgever er geen ruimte voor gaf.

De begeleiding van (ex) topsporters wordt steeds beter. Randstad met een topsportbegeleidingsprogramma en de Johan Cruyff Institute for Sport Studies zijn mooie voorbeelden.

VRAAG (om op te reageren in het reactieformulier):
Hoe wordt er op het werk omgegaan met jouw ontwikkeling? Word je behandeld als een topsporter die in een paar jaar het maximale uit zijn talent moet zien te halen? Word er met je meegedacht over een volgende stap in je carrière waar je ook weer je talenten kwijt kunt? Zie jij je werk als topsport, of meer als recreatiesport? Of is iedere vergelijking met sport helemaal niet passend?

Deel jouw visie en ervaringen met ons!